Paszkwil*

Motto:

Z kogo się śmiejecie?

Sami z siebie się śmiejecie!

                                Mikołaj Gogol „Rewizor”

   

To będzie paszkwil. To będzie pamflet i satyra na głupotę ustrojoną w powagę dziennikarstwa, przywdziewającą strój lokalnego recenzenta i uzurpującego sobie prawo wypowiadania się w imieniu. Czyim? Wszystkich! Szczególnie ludzi zatroskanych wspólnymi sprawami, dolą bliźnich, bezrobociem i brakiem perspektyw, lokalną polityką, śmieciami na ulicy, cenami w Biedronce i wszystkimi wielkimi problemami małego zadupia. To będzie paszkwil na powagę, którą z bujdy, bezczelnego tupetu, kłamstewek, pomówień i manipulacji wykreowali sami mieszkańcy. O ile czytelnicy, wstrzemięźliwi w komentarzach na Obserwatorze, kreowali ją tylko poprzez liczbę wejść na stronę, to komentatorzy blogo-gazety Pani Ani, Anki i Naczelnej w jednym, stworzyli potworka, który zdołał zawładnąć umysłami wielu ludzi. Zbyt wielu.

I tu jest pierwsze zasadnicze nieszczęście naszej gminy – w pogłowiu ludzi mądrych stwierdzić można straszliwy i chroniczny deficyt. Rucianemu-Nidzie po prostu ich brakuje lub przyciśnięci i stłamszeni wszechogarniającą, krzykliwą głupotą, siedzą cicho. Nasza bohaterka romantyczna wpasowała się w tę szczelinę i półmrok doskonale. O ile przyrodzonej mądrości wykształcenie nie jest potrzebne, to jego brak głupocie sprzyja. Zresztą nad brakiem porządnego kształcenia biadała, ręce załamując, sama Anka/Naczelna, aż wreszcie winnego znalazła w dyrektorze Ronkiewiczu. On ci to sprawił i przez niego wszystko się stało, jak napisano w piśmie. Wyniki gimnazjalne niezbicie dowiodły, że fatalny poziom szkolnictwa jest przyczyną całego zła, a Ronkiewicz złamał przyszłość kolejnemu pokoleniu miejscowej ciemnoty. To przez takich ludzi nad Rucianem nigdy nie wzejdzie jutrzenka oświecenia, a kolejne pokolenia matołów będą powielać sposób na życie odziedziczony po swoich matołowatych rodzicach. Jako osoba wykształcona, bo „Batorzanka”, polonistka – antropolog kultury, a przede wszystkim doktor socjologii, Anka/Naczelna powinna była wprawdzie wysilić swój aparat i poszukać głębszych przyczyn, niż ten Ronkiewicz, ale wykształceniem Naczelnej, a właściwie jego brakiem, zajmiemy się w innym miejscu.

Tutaj wystarczy powiedzieć, że w myśl zasady – „na bezrybiu i jednooki królem” stała się Anka/Naczelna dla wielu symbolem wielkomiejskiego blichtru, wykształcenia i poloru. Jej znajomości wśród polityków, ministrów,  dziennikarzy i wszystkich wielkich tego świata (osobny temat) zapierały dech jej rozmówcom i czytelnikom, przez co stała się niekwestionowaną primadonną lokalnej mydlanej opery. Opery, której mydlane bąbelki sama nadmuchiwała, póki nie zaczęły po kolei pękać, aż okazało się, że nikogo nie zna, nic nie może, a przede wszystkim nikt się do niej nie przyznaje i nikt nie chce mieć z nią do czynienia. Dziś widać, że na scenie stoi chuda zmokła kura, która przez cały czas udawała nioskę – rekordzistkę. Bo czy osoba tak ustosunkowana siedziałaby w zapadłej dziurze i toczyła wojny z sąsiadami? Czy doktor socjologii (doktor to prawie uczony!) nie znalazłby sobie porządnej pracy w Warszawie czy  Olsztynie, zamiast siedzieć w Pacanowie? Czy zamiast wojować z jakimiś gminnymi idiotami o sprawy innych gminnych idiotów, nie znalazłaby sobie własnego ogródka z kapustą?

A może jest odwrotnie i Anka/Naczelna to Don Kichot i (o)błędny rycerz, który świętą sprawę ogólnego dobra stawia wyżej, niż dobro własne, dziecka i matki? Wróciła tu wiedziona bożym nakazem prosto z salonów Warszawy, aby bez reszty  poświęcić się swoim bliźnim? Założyła gazetę, by wytropić i napiętnować wszystkich wielkich złoczyńców małego świata, aferzystów i oszustów, lokalnych kacyków i drobnych polityków, a także zwalczać moralny brud, ideowy smród i mentalne ubóstwo? Może to dla nas i dla naszej bezinteresownej kurpiowskiej nienawiści prowadzi tę stronę internetową, na której możemy się bezkarnie  nawzajem opluwać i poniżać? Może dla odrobiny higieny psychicznej odwiedzamy kloakę, gdzie każdy może się, za przeproszeniem „wysrać na sąsiada” i jeszcze wypisać na ścianie własnym palcem swojego Nicka? Może potrzebujemy takiego miejsca, gdzie każdy może wyrzygać swoją nienawiść do drugiego człowieka?

Jeżeli tak, to Anka/Naczelna ma tę funkcję dla zbiorowej psychiki społeczności Rucianego-Nidy, jaką sedes ma dla układu trawiennego. Raz na jakiś czas nawet wstydliwa królewna musi iść przez błoto za stodołę. Prostaczkowie zza stodoły nawet nie wychodzą.

I tu jest drugie zasadnicze nieszczęście naszej gminy! – Obserwator nie jest medium informacyjnym, tylko publiczną darmową toaletą, z której pewna część mieszkańców pragnie skorzystać. Królowa tego szaletu zaprasza, wydaje z rolki papier i zamyka drzwi intymnej kabinki komentarzy. Każdy porządny czytelnik rozsiada się wygodnie, ogląda nadruk na podanym papierze i ulżywszy sobie i kiszkom, znów czuje się porządnym człowiekiem. A królowa cieszy się i zaciera ręce, że interes jej kwitnie.

Ten paszkwil będzie o tym, jak Anka/Naczelna zbudowała publiczny wychodek i jak on działa. Będzie o naszych sposobach publicznego załatwianiu fizjologicznych potrzeb, czyli tym, co interesuje nas najbardziej. Przede wszystkim jednak niniejszy paszkwil ma opisać, kim jest sama królowa i co trzeba mieć we łbie, by chcieć zostać kierowniczką sracza. Do jego napisania zbierałam się od dawna, jednakże dopiero jej kolejna światła myśl sprzed kilku dni stała się bezpośrednim impulsem. Jej kompletny brak pojęcia, o czymkolwiek by nie pisała, zawsze mnie onieśmielał, a ta sztucznie maskowana durnota aż przyprawiała o zupełnie już niestosowny w tym wieku rumieniec.

Pani Ania, Anka, Naczelna i jej ulubione „My” (świadczące przynajmniej o rozdwojeniu jaźni) jest mistrzynią jadowitej krytyki i hałaśliwego obszczekiwania. Ilość wystrzeliwanych słów przypomina CKM. Gdy jednak sama ma wpaść na pomysł, to szuka go po bezkresnych pustkowiach swojej główki, niczym po ukraińskim stepie. Wtedy ten CKM ma ciężki problem z kapowaniem. Parę dni temu (już po referendum, a jeszcze przed wyborem „trzeciej siły”) podzieliła się z całą galaktyką swoimi rozterkami – jaki powinien być ten ktoś, komu wyborcy powinni powierzyć losy gminy?

„Myślę o jakimś rzutkim menadżerze, zimnym fachowcu, apolitycznym, psychicznie w typie Ryszarda Petru. Kimś kompletnie z zewnątrz. Dać mu robotę i kazać wyciągnąć nas z bagna. Wolna ręka w zatrudnianiu i zwalnianiu urzędników. Może to by coś dało?”

A po co zaraz Petru?! Anka/Naczelna już dziś ma mój głos. Myślę o rzutkiej, zimnej i apolitycznej, a psychicznie w typie Koziołka-Matołka żurnalistce - grafomance. Może to by coś dało?

Będzie oszczerczy i szkalujący, czyli wart swego bohaterki.

Będzie mieszał fakty z fikcją, czyli to, co uwielbia jego bohaterka.

Będzie powtarzał bzdurne plotki i najprawdziwszą prawdę. Bo przecież prawdę jego bohaterka ukochała najbardziej. „Jesteśmy nie do kupienia” – krzyczy jej neon. Sprawdźmy, jak zrobić chodliwy towar z chały i tandety. 

* - Tytuł może wprowadzać w błąd. Jest to efekt zupełnie niezamierzony i powinien w trakcie czytania ustąpić. Treść wpisu w ogóle nie odnosi się do urody jego bohaterki, choć ta stanowić może przedmiot oddzielnych studiów...