Czapka o moralności alfonsa

Przysłowia są podobno mądrością narodów, a ich alegoryczna nauka jakże często jest puentą dla życiowych sytuacji. Są skarbnicą porad i wskazówek, a zarazem dowodem, że choć wieki mijają, to my – ludzie wciąż jesteśmy tacy sami. Często więc korzystamy z nich w żywej mowie, spotykamy w literaturze, a nawet znajdujemy w prasie codziennej. Dobrze użyte przysłowie potrafi oddać treść, którą musielibyśmy wyjaśniać w sporym elaboracie. Więcej – dobrze użyte przysłowie, a nawet tylko jego fragment, potrafi być aluzją, filuternym puszczeniem oka i najlepszym komentarzem.

Naczelna, osoba wszak wybitnie jak na nasze skromne warunki wykształcona, też  zna przysłowia, a ich fragmenty mogą Jej czasem posłużyć za tytuł, czym wprawia w popłoch wrogów i pociesza wielbicieli. Wystarczyło tylko wspomnieć, że „Karawana jedzie dalej”, a już blady strach padł na wszystkie psy (w tym i mnie), że Obserwator nadal będzie obserwował. Jednocześnie osoby obawiające się (w tym i ja), że Naczelna mogłaby sama pozbawić się funkcji, doznały ukojenia. Nie ukrywam – „karawan” Naczelnej dostarcza mi sporo satysfakcji i myśl, że mogłaby przestać „jechać” przyprawia mnie o drżenie wargi… Bycie porównaną do jednego z psów, który na Nią szczeka, jest z tych akurat ust komplementem.

 Kłopot z tym konkretnym przysłowiem, a właściwie jego specyficznym użyciem przez Naczelną, jest taki, że karawana nie jedzie. Karawana idzie i tylko idzie. Wcale nie trzeba Kopalińskiego i każdy, kto tylko wie czym jest karawana, natychmiast pomyśli o wielbłądach. Te zaś, jak powszechnie wiadomo, nie mają kółek. Karawana więc idzie zamiast jechać, ale nie czepiajmy się drobiazgów. Naczelna ma przecież doktorat z socjologii, a z „antropologii kultury” jest tylko prostym magisterkiem.

Świątkiem czasów słusznie minionych był niejaki Władysław Gomułka (ps. „Wiesław”), który o literacie J. Szpotańskim (autorze m. in. „Towarzysza Szmaciaka” oraz „Cichych i gęgaczy”) powiedział per „człowiek o moralności alfonsa”. Tenże Gomułka podał wersję przysłowia o karawanie i psie jeszcze ciekawszą, niż nasza Naczelna. Towarzysz Wiesław o krytyce wszelkiej maści Szpotańskich wyraził się jasno i prosto: „Psy szczekają, a karawan jedzie dalej.” Jego twórcze podejście do mądrości narodów nie spotkało się z uznaniem ani towarzyszy, ani wrogów ustroju. Jeżeli porównanie socjalizmu do karawanu dla pierwszych było wprost tragiczne, to dla drugich komiczne. Gdy pierwsi usiłowali rzecz wyciszyć, drudzy wręcz przeciwnie, a za Obsrywatora tamtej epoki uchodziło Radio Wolna Europa. Nie wiem, czy Obserwator jest jeszcze karawaną, czy już karawanem. Naczelna w każdym razie twierdzi, że jedzie.

Wybojami na drodze karawanu są zdarzenia drobne i zupełnie przebrzmiałe. Nikt już nie zagląda na strony, gdzie opadł już kampanijny kurz i smętnie dyndają przedreferendalne pajęczyny. Nawet sama Naczelna – Strażniczka gminnej praworządności pewnie zdążyła już o wszystkim zapomnieć. A szkoda. Czasem warto zerkać do dawnych roczników Obserwatora, by wiedzieć że to w kółko i wciąż ten sam Obsrywator. Warto poczytać od nowa (własne?) komentarze i jeśli nie popukać się we własne czoło, to może przynajmniej po tym pustym łbie podrapać?Zerknijcie, jak to było.

Czy ktoś może pamięta jeszcze teczkę za tysiaka, którą niewywalony przez Naczelną na zbity pysk burmistrz, raczył sobie kupić z podatków Naczelnej? To był pasjonujący tekst, który wywołał lawinę komentarzy. Trzeba uważnego oka i chęci grzebania się w czeluściach wychodka, żeby znaleźć łącznie trzy odsłony tej sprawy, a wszystkie z jedną datą. Naczelna znów pewnie przenosiła jakieś ramki, bo tu komentarzy nie ma. No i słusznie, bo komentarze są teraz pod artykułem w tej wersji. Tak jest - 62 komentarze wiszą pod tym samym artykułem i z tą samą datą. Kogo jednak zbytnio wciągnie czytanie starych komentarzy, ten przeoczy, że pod artykułem ukazała się jakaś "następna", której wcześniej nie było. Najedźmy więc, naciśnijmy sobie... Ach, oczywiście - przecież to jest to sprostowanie... Wszyscy je widzieli, bo Naczelna opublikowała razem z artykułem już 20 grudnia o pół do drugiej w nocy... Z komentarzy zresztą wynika, że wszyscy je tam widzieli.    

To samo jest TU i TU, gdzie komentarze przykleiły się do, nie wiedzieć kiedy, opublikowanego sprostowania. Podobnie jest z pudełkami na kanapki, wybuchowym sylwestrem i podwyżkami, których miało nie być.

           - Nadal mam zamiar patrzeć władzy na ręce - pisze Naczelna w swoim karawanie, a w komentarzu (30) dodaje, że Jej gazeta będzie wychodzić, portal będzie istniał, a zabawni opluwacze nadal będą Ich czytać. I to ostatnie - uważa My - to największa tragedia.

          Fragmentu jakiego przysłowia użyć inteligentnie, aby wynikało z niego, że pies (psy) wciąż powinien szczekać na ten karawan? Wystarczy proste „…czapka gore”, czy może skorzystać z twórczego geniuszu prostoty tow. Gomułki – „czapka o moralności alfonsa”?

Dziękuję, komu się to należy, za wskazanie oszustwa - sama przecież też bym to przeoczyła.