Ko, ko, ko… – myślenie za pomocą języka

Przedszkolaki bardzo lubią „kurzy” paradoks, czyli co było wcześniej: jajko, czy kura? Jednego nie ma bez drugiego, więc paradoks wydaje się być na tym etapie rozwoju dziecka nierozwiązywalny. Starsze dzieci, przynajmniej te które uważały na biologii,  potrafią już sobie z nim poradzić – skoro przodkami ptaków są gady, to kura wcale nie była taka niezbędna. Jajko złożył gad, z jajka wylazła kura i dalej już poszło.

Dorośli też mają taki paradoks i dotyczy on związku języka z myśleniem, czyli co było wcześniej: język, czy myślenie?  Problem jest bardzo ciekawy i dotyczy również kur (!), a jednej w szczególności. Język (mówiony, pisany, migowy itd.) to wyrażanie różnych rzeczy za pomocą odpowiednio powiązanych pojęć tego języka. Język to pojęcia. Jak napiszę: „Kura pije, a nie szczy”, to każdy będzie wiedział, o co chodzi, a osoby oblatane w fizjologii dostrzegą w tym zdaniu nawet drugie dno. Paradoks siedzi w tym, że aby wyrażać pojęcia za pomocą języka, wpierw trzeba już te pojęcia w głowie mieć. Skąd się tam wzięły? Co, wobec tego, było wcześniej – język czy myślenie, pozostaje problemem otwartym i nadal jest zmartwieniem antropologów.
Poważniejszy problem to: jaki jest związek myślenia i języka, czy i jak wpływają na siebie, oraz czy język mówi coś o jego właścicielu? Większość antropologów uważa, że niepodważalnych dowodów wprawdzie nie ma, lecz coś w tym musi być na rzeczy. Każdy używa własnej „sieci pojęciowej” do wyrażania swojego stanu ducha, poglądu na otaczający go świat i ludzi. My spróbujmy złapać naszą kurę w jej własną siatkę charakterystycznych gdaknięć. No, może w reklamówkę.

Skandal

- uniemożliwianie jej jakiegokolwiek kontaktu medialnego z Wyborcami i Mieszańcami jest skandalem. (opozycji)

- To byłby skandal, bo Przewodniczący Rady stałby się osobą bezdomną! (o Wejsunach)

- Droga przez Osiniak - zresztą miejsce zamieszkania naszego burmistrza - jest skandaliczna.

- łącznik między parkingiem pod GS-em a parkingiem pod przychodnią jest skandaliczny.

- Wieloletnie zaniedbania tej placówki są skandaliczne (o gimnazjum).

- nikt słowem nie napomknął o nędzy i bezrobociu, o skandalicznym poziomie gimnazjum, o stanie dróg, o... (o wszystkim)

- mieszkańców traktuje się w sposób skandaliczny (o urzędzie)

- Godzina spotkania - to grupa konsultacyjna ustala godzinę, najwygodniejszą dla mieszkańców - jest skandaliczna. (o konsultacjach w sprawie parku narodowego)

- sytuacja jest skandaliczna i woła o pomstę do nieba (znów o gimnazjum)

- jak nie naciągać gminy na skandalicznie wysokie koszty zakupu bratków (o mieście)

- Brak reakcji ze strony pedagogów jest skandalem, ale jak znam życie, dyrektor gimnazjum wszystkiemu zaprzeczy (no o czym, jak nie o gimnazjum?)

- tylko skandalicznego poziomu w tej „placówce” (już mi się nie chce, że o gimnazjum)

Horror

- tradycja -  jest na trasie Wojnowo–Ukta, a horror zaczyna się właściwie od samego skrzyżowania

- Przejazd tamtędy to horror w czystej postaci. (gdzieś tam)

-To jest jakiś horror -  mówi jedna z mieszkanek, która zadzwoniła do nas z prośbą o pomoc. (światło w Wejsunach)

- Znaki zniknęły i zaczął się horror. (o drodze na Szczytno)

- Dowiedziałam się z owego tekstu, że mieszkańcy śmiecą. No - horror po prostu. (o gminnej gazecie)

- Wejście do domu dzieci to horror - tabuny much i smród, wszechobecny. Ojciec pije…(o dziewczynkach, gdy obiecywała, że je zabierze w Bieszczady)

- To porośnięte boisko robi wrażenie cmentarza rodem z angielskich horrorów. (o boisku)

- Scena jak z horroru, po każdej stronie ulicy krzaki i chaszcze.(o ulicy, krzakach i chaszczach)

- Sama wieś tez robi niezwykłe wrażenie - coś między horrorem a kiepską komedią (a czy to ważne, gdzie?)

Koszmar

- Mimo koszmarnego zimna Ruciane przeżywa najazd turystów.

- Koszmar, bo to nagle spadło w takiej ilości – tłumaczył. (o śniegu)

- wjazd do Rucianego od którejkolwiek ze stron to estetyczny koszmar, to czego możemy wymagac od wsi?

- Frajda przerodziła się w koszmar, a Wojtkowi kilka kolejnych nocy śniły się rozbebeszone zwierzęta.

- Przywykła do standardów warszawskich widziałam oczyma duszy tę koszmarną awanturę.(o urzędzie skarbowym w Piszu)

- wysypisko to koszmar (gdzieś tam, kiedyś, bo to wspominki)

- Ogólnie rzecz ujmując – tam gdzie dosięgnęło nas nieszczęście pod nazwą „kanalizacji” (innymi słowy, gdzie nas cywilizacja dotknęła) tam jest koszmar. (wsie po drodze do Wierzby)

- Nie lubię szosy szczycieńskiej - wprawdzie nawierzchnia po latach dziur i wybojów jest jak na nasze standardy równa jak stół, ale za to pobocza są koszmarne.

- Wakacje dla mnie to koszmar. (o sobie)

- Spotkania w domu przyszłego Burmistrza - przesympatyczna i zmęczona koszmarnie Jola serwująca kawę (o dawnej, nieodwzajemnionej miłości)

- Nieodmienianie nazwisk jest koszmarnie pretensjonalne (o zastępcy)

- Zniknęła też znaczna część śmieci spod koszmarnego betoniaka i jeszcze brzydszych garaży po przeciwnej stronie ulicy. (Nida)

-Jeszcze kilka tygodni temu jechałam do Prania po koszmarnej tarce

- To jest norma - mówi mi wieczorem, po pracy - Awantury, wewnątrz jest koszmarnie gorąco, jesteśmy cały dzień na nogach, zdarza się, że któraś zemdleje abo poryczy się na zapleczu (o knajpie).

-z piwnicy dolatuje koszmarny fetor ekskrementów.(Ukta)

-Nocą koszmarek wygląda jeszcze gorzej niż w dzień (rzeźba papieża)

- nie ma wuefu, albo ma coś przedziwnego w ciasnej i koszmarnie dusznej salce. (o lekcjach W-F)

- Mural na Gieesie. Może być bohaterem nocnych koszmarów… Dzieło dziecięce wyobraźni. Demoniczne słoneczko powala na kolana.

-Dlaczego trzeba agitkami obklejać koszmarne budki w Rucianem?

- dlaczego to Ruciane musi być tak koszmarnie brzydkie?

- mi to ciało kojarzy się z koszmarnie zmasakrowanym ciałem Nicolae Ceauşescu. To w  moim systemie wartości się nie mieści. (o Kadafim)

- Strasznie się ucieszyłam -  bez koszmarnych ozdóbek święta byłyby tak samo nieważne, jak bez Kevina samego w domu na Polsacie. (o swoich świętach)

- Na prawej szpalcie pojawił się koszmarny banerek „Mazury Cud Natury”. (o Obserwatorze)

- Dlaczego banerek jest jeszcze brzydszy od koszmarka Wspólnoty Samorządowej w odcieniach denaturatu - nie wiem i wolę się nie dopytywać. (też)

- Kolorystykę robił daltonista, a o stronie graficznej tego koszmarka lepiej nie mówić. (strona internetowa Domu Kultury)

- Na szczęście na potrzeby zawodów odchwaszczono bieżnię, ale i tak „stadion” wyglądał koszmarnie.

Makabra

- ze dojazd do miasteczka wygląda tradycyjnie, czyli makabrycznie. Kontrast powala na kolana.

- Piec mam z wymuszonym obiegiem wody i zaczyna sie makabra.

- Ja postaram się, zeby moj syn wiecej tej makabry nie oglądał. (PDZ Kadzidłowo)

- Nadal straszą makabryczne wyrwy w drzewostanie i pozrywana skarpa. (działka brata byłego burmistrza. To zdanie jest piękne!!!)

- Makabryczne pobocza (gdzieś tam)

- To, co widzę na naszych drogach, to makabra.

Makabryczny wyjazd z podwórka Zbyszków - w ciemności zlikwidowałam samochodem jakieś krzaki (podwórko… no, czyje?)

- Za Gminnego ABC (swoją drogą - makabrycznego) nie było jeszcze Obserwatora.

- Jestem jakaś makabrycznie zmęczona, zapomniałam gdzieś legitymacji prasowej (o wywiadzie z poprzednim burmistrzem)

- Grendial Makabra, omijacie z daleka.

- Makabrycznie wyglądają pobocza na szosie szczycieńskiej

Tragedia

- Śniegiem sypnęło w weekend, więc jak znam życie do poniedziałku będziemy ślizgać się po nieposypanych chodnikach i drogach. Póki co nie jest tragicznie -  śnieg

- Do tego nawierzchnia jest tragiczna, a coroczne łatanie jej za pomocą jakiegoś lepiszcza… (Wojnowo)

- Skala staninowa w 2008 roku wygląda tragicznie...

- Leśniczówka w tej chwili wygląda tragicznie. (Zdrużno)

- Wygląda to po prostu tragicznie. Byłam tam dzisiaj -  śnieg litościwie przykrył gruz i śmieci, po działce można przejść, bo grunt zamarzł. (o tej samej działce, co przy „makabrze”)

- Wyglądało to tragicznie, wiec Barbara Koprowska zakasała rękawy (o budżecie)

- Dla niektórych tragedia, dla innych chwila odetchnięcia -  od kilku godzin nie działa Fecebook. (o sobie?)

Nasze słowa wyrażają treść naszych myśli. A język? Język sporo mówi o głowie, w której te myśli się kłębią i da się je złapać w „pojęciową sięć” Co siedzi w głowie osoby, która cały boży dzionek spędza na obsłudze prasowej gminy, blogów, forów i „fejsbuka”? Tylko w internecie można szczerze pogadać, a przyjaciele są prawdziwi, bo cały świat wokół, to jeden tragiczny koszmar i skandaliczny horror z makabrą. Stąd ten kurzy paradoks i ciągłe ko, ko, ko...